Kim jest haker?

Haker to osoba, która wykorzystuje swoją zaawansowaną wiedzę komputerową do eksploatowania luk w zabezpieczeniach urządzeń cyfrowych lub oprogramowaniu/aplikacji. Termin ten został użyty po raz pierwszy na początku lat 80. i stopniowo zyskiwał na popularności. Filmy i powieści science fiction również spopularyzowały ten termin, a nawet go zromantyzowały (np. poprzez filmy o hakerach, takie jak Wargames czy Hackers). W miarę postępującej digitalizacji naszego życia hakerzy odgrywają coraz większą rolę. Hakerzy robią coś więcej niż pozyskiwanie nieautoryzowanego dostępu do systemu komputerowego, stosując metody takie jak{‘ ‘} phishing czy wardriving. Kultura hakerska oznacza również innowację i kreatywność. Hakerzy badają ograniczenia oprogramowania, szukają zaawansowanych rozwiązań zabezpieczających i opowiadają się za wolnością Internetu. Działalności hakerom przypisano odpowiednie kolory kapeluszy. Każdy typ działań można zaklasyfikować do jednej z poniższych grup. Hakerzy zwani białymi kapeluszami (ang. white hat hackers) mogą współpracować z organizacjami i firmami w celu poprawy ich bezpieczeństwa, a także edukować je na temat różnych technik ataków polegających na eksfiltracji danych. Białe kapelusze mogą być również freelancerami, którzy realizują zlecenia bezpieczeństwa za pieniądze. Białe kapelusze – lub po prostu etyczni hakerzy – mogą również działać jako współcześni następcy Robina Hooda. Mogą używać technik czarnych kapeluszy do obejścia prawa lub kradzieży danych wielkich korporacji w dobrych celach (na przykład w celu ujawnienia danych przydatnych dla interesu publicznego, pomocy społeczeństwu itp.). Mogą również pomagać firmom w śledzeniu i łapaniu hakerów w czarnych kapeluszach (na przykład za pomocą honeypot). Istnieją również hakerzy w niebieskich kapeluszach (ang. blue hat hackers). Firmy zajmujące się oprogramowaniem zatrudniają hakerów do wyszukiwania luk w zabezpieczeniach oprogramowania przed jego publikacją. Wyszukują błędów, aby znaleźć słabe punkty aplikacji, dzięki czemu programiści mogą je naprawić. Niebieskie kapelusze różnią się od białych tym, że są zatrudniani przez firmy zewnętrzne. Jednak nadal mogą być traktowani jako etyczni hakerzy lub podgrupa hakerów w białych kapeluszach. Hakerzy w czarnych kapeluszach (ang. black hat hackers) wykorzystują swoje techniki hakerskie do różnych nielegalnych, a czasem przestępczych działań. Należą do nich: Kradzież tożsamości , danych online lub pieniędzy; Hakowanie systemów w celu wyzwania lub rozrywki; Rozpowszechnianie różnych typów złośliwego oprogramowania; Szpiegowanie osób, firm, a nawet krajów w celu uzyskania poufnych danych lub popełnienia kradzieży tożsamości; Łamanie oprogramowania i ochrony praw cyfrowych w celu nielegalnego wykorzystania; Nękanie ludzi. Oprócz prób uzyskania nieautoryzowanego dostępu bezpośrednio do systemu hakerzy ci mogą również stosować{‘ ‘} inżynierię społeczną w celu kradzieży tożsamości lub innych złośliwych zamiarów. Kliknięcie złośliwego linku lub pobranie podejrzanej aplikacji przez potencjalną ofiarę daje hakerom pole do popisu. Czarne kapelusze to typ hakerów, na który należy uważać. Omówiliśmy wiele ich technik hakerskich na naszym blogu, w tym różne{‘ ‘} rodzaje cyberataków. Należy do nich m.in. tworzenie złośliwego oprogramowania lub wirusów komputerowych. Script kiddies to hakerzy, którzy do przeprowadzania cyfrowych oszustw wykorzystują wyłącznie skrypty opracowane przez innych. Prawdziwi hakerzy czasami patrzą na nich z góry, ponieważ sami zazwyczaj hakują przy pomocy własnych narzędzi. Jednak script kiddies korzystają z prawdziwych narzędzi hakerskich, dzięki czemu mogą wyrządzić realne szkody. Script kiddies są również aktywni w społeczności graczy. Hakerzy w szarych kapeluszach (ang. grey hat hackers) plasują się gdzieś pomiędzy czarnymi a białymi kapeluszami. Zazwyczaj hakują w bardziej pragmatycznych lub egoistycznych celach, na przykład, aby uzyskać dostęp do systemu komputerowego – a nie w celu systematycznego rozwoju systemów bezpieczeństwa. Szare kapelusze zazwyczaj działają nieetycznie i nielegalnie, ale nie angażują się w działalność przestępczą jak czarne kapelusze. Na przykład, szary kapelusz może znaleźć lukę w twoim systemie bez twojej zgody, a następnie powiadomić cię o niej; jednak zgodzi się ją naprawić tylko za określoną kwotę pieniędzy. Albo może w ogóle tego nie zgłosić. Hacktywiści, znani również jako hakerzy w czerwonych kapeluszach (ang.{‘ ‘} red hat hackers), przeprowadzają{‘ ‘} ataki hakerskie w celu przekazania przesłania politycznego, ideologicznego, społecznego lub religijnego. Mogą również ujawniać poufne dane z różnych powodów (np. w celu propagowania wolności informacji itp.). Ich hacktywizm może być również częścią szerszej kampanii i zwykle jest to proces ciągły, a nie jednorazowe wydarzenie. Niektóre przykłady hacktywizmu obejmują działania WikiLeaks, grupy Anonymous itp. {SHORTCODES.blogRelatedArticles} Hakerzy w zielonych kapeluszach (ang. green hat hackers) – znani również jako początkujący hakerzy – są nowicjuszami w świecie hakerstwa i skupiają się na nauce i rozwijaniu swoich umiejętności. Dość często zielone kapelusze będą dążyć do naśladowania cyberataków przeprowadzanych przez czarne kapelusze. W efekcie hakerzy w zielonych kapeluszach mają potencjał do zarówno poprawy światowego cyberbezpieczeństwa, jak i mrocznej sztuki hakowania. Co nigdy nie jest dobrą wiadomością. Ci hakerzy działają dla ludzi, ale powszechnie (i czasami niesprawiedliwie) nazywa się ich „złośliwymi hakerami wewnętrznymi”. Demaskatorzy (ang. whistleblower hackers) atakują firmę, dla której pracują, aby ujawnić nielegalną działalność, chociaż niektórzy z nich działają z osobistych pobudek i mają złośliwe intencje. Słynni demaskatorzy to: Edward Snowden (WikiLeaks), John Kopchinski (Pfizer), Cheryl Eckhard (GlaxoSmithKline) i Katherin Gun (tłumaczka brytyjskiego rządu). Hakerzy-demaskatorzy są odpowiedzialni za rzucanie światła na najciemniejsze części naszego społeczeństwa, a działania niektórych z nich pomogły zrewolucjonizować przemysł i wzmocnić pozycję zwykłych ludzi. Katherine Gun (grana przez Keirę Knightley w filmie Official Secrets z 2019 roku) była tłumaczką brytyjskiego rządu, która ujawniła, że ​​Stany Zjednoczone podsłuchiwały dyplomatów z innych krajów. Gun skserowała notatkę rządu USA z wymaganiem, aby Centrala Łączności Rządowej pomogła przekonać ONZ do poparcia ataków na Irak w 2003 r. Edward Snowden był amerykańskim konsultantem ds. wywiadu komputerowego, który ujawnił ściśle tajne informacje na temat Agencji Bezpieczeństwa Narodowego. Snowden ujawnił, w jaki sposób rząd USA podsłuchuje obywateli i własnymi słowami oświadczył: „Nie mogę pozwolić rządowi niszczyć prywatności, wolności internetu i podstawowych wolności ludzi na całym świecie za pomocą tej ogromnej maszyny nadzoru, którą potajemnie budują”. John Kopchinski pozwał Pfizer (firmę, dla której pracował) za udział w marketingu Bextra, leku przeciwbólowego, niezgodnym z przeznaczeniem, w niebezpiecznych dawkach do niezatwierdzonych, niebezpiecznych zastosowań. Chociaż Kopchinski mógł nie używać „hakerskich” metod, aby uwolnić ludzi, postępuje w tym samym duchu co jego cybernetyczni odpowiednicy, dodając: „W armii oczekiwano ode mnie ochrony ludzi za wszelką cenę, w Pfizer oczekiwano ode mnie zwiększania zysków za wszelką cenę, nawet gdy sprzedaż oznaczała narażanie życia”. Elitarni hakerzy są najlepsi z najlepszych w swoim fachu, czyli hakowaniu. Często atakują organizacje o wysokich dochodach, wymyślają nowe sposoby ataków, są ekspertami w zakresie oprogramowania ransomware i wymuszeń, a nawet mogą działać w gangach przestępczych. Samsung, Sony, Adobe, Yahoo, Facebook, Garmin i CNA – wszystkie te organizacje zostały przetrzymywane przez hakerów na okup za miliony dolarów. W rzeczywistości, znane gangi hakerów, takie jak Lapsus$ i Anonymous, są dowodem na to, że hakowanie może być równie dobre, jak złe. Lapsus$ jest znany z wymuszania milionów od firm, a Anonymous to internetowi aktywiści z członkami na całym świecie. Z natury polityczna grupa Anonymous usunęła rządowe strony internetowe, zorganizowała masowe protesty, a nawet rozpoczęła ataki na Rosję, aby podważyć Władimira Putina i wojnę z Ukrainą. Cryptojackersi wykorzystują słabości sieci i przejmują zasoby komputerowe jako sposób na tzw.{‘ ‘} cryptojacking, czyli kopanie kryptowalut. Rozprzestrzeniają oni{‘ ‘} złośliwe oprogramowanie {‘ ‘} w sieci. Infekcje są trudne do wykrycia, a złośliwe oprogramowanie ma tendencję do działania w tle, wysyłając wyniki tych działań z powrotem do hakera. W przeciwieństwie do typowych hakerów cryptojackersi nie są zainteresowani kradzieżą danych użytkownika. Wolą wykorzystać moc obliczeniową urządzenia ofiary do zasilania znacznie większej maszyny do kopania kryptowalut na dużą skalę. Hakerzy gier wykradają innym graczom pamięć podręczną lub wymierzają{‘ ‘} ataki DDoS (Distributed Denial-of-Service), aby zmusić ich do opuszczenia gry. Atak DDoS zalewa serwer ruchem internetowym, aby uniemożliwić użytkownikom dostęp do niektórych witryn i usług online. Jeśli się tym martwisz, zawsze korzystaj z VPN podczas gry. NordVPN chroni Cię przed atakami DDoS, a także zabezpiecza Twoje dane online – wystarczy włączyć aplikację. Hakerzy botnetów to twórcy złośliwego oprogramowania, którzy tworzą boty, aby przeprowadzać cyberataki na jak największej liczbie urządzeń. Boty szukają niezabezpieczonych urządzeń, takich jak routery, które nadal mają domyślne loginy, kamery i inne urządzenia IoT, aby się w nich osadzić. Botnety mogą być używane przez hakera, który je stworzył, lub mogą być kupione gotowe w dark webie do wykorzystania przez innych hakerów.

Przedstawiamy kilkoro znanych na świecie hakerów: Ten mężczyzna jest jedną z głównych inspiracji dla filmu WarGames, w którym haker uzyskuje dostęp do amerykańskiego superkomputera używanego do przewidywania wyników wojny nuklearnej i inicjuje symulację wojny. Na początku lat 80. włamał się do North American Aerospace Defense Command (NORAD), który odpowiada za obronę powietrzną USA. Zhakował również sieci Pacific Bell i Digital Equipment Corporation. Po latach spędzonych w więzieniu Kevin ostatecznie został białym kapeluszem. Temu Kevinowi udało się przejąć wszystkie linie telefoniczne stacji radiowej KIIS-FM w Los Angeles, aby wygrać Porsche. Później kontynuował karierę dziennikarza i opracował oprogramowanie do bezpiecznej komunikacji między dziennikarzami a ich źródłami. Jude założyła grupę hakerską o nazwie Cypherpunks. Była jedną z pierwszych hakerek-aktywistek, które opowiadały się za prywatnością i prawami kobiet. Brała również udział w Ruchu Praw Obywatelskich i napisała kilka książek na temat hakowania o charakterze politycznym i społecznym. Aktualizuj oprogramowanie zabezpieczające; Nie ujawniaj swoich danych publicznie ani osobom, których nie znasz; Poznaj swoje urządzenia. Luki w zabezpieczeniach urządzeń bezprzewodowych mogą narazić Twoje dane na ataki hakerów; Nie otwieraj podejrzanych linków, wiadomości e-mail ani wiadomości; Używaj silnych haseł i uwierzytelniania dwuskładnikowego; Pobieraj oprogramowanie wyłącznie ze sprawdzonych witryn; Używaj VPN, aby zabezpieczyć swój ruch. Funkcja{‘ ‘} Threat Protection Pro{‘ ‘} NordVPN pomoże Ci również zidentyfikować złośliwe witryny i pliki, a także uniknąć reklam i trackerów. } subtitle={} />